حسادت حس خیلی بدی است و زمانی اتفاق می‌افتد که به نظرمان می‌رسد، توجه کسی که برایمان مهم است به دیگران معطوف شده یا آن میزان توجهی که می‌خواهیم به ما شود، برای فرد دیگری خرج می‌شود. ریشه حسادت می‌تواند به عوامل مختلفی بازگردد اما در کل، حس خوبی نیست و انسان را در آتش خود داغ و مضطرب می‌کند. حسودی بچه ها هم امر رایجی است و این کار فقط مخصوص بزرگ‌ترها نیست. حس رقابت ناسالم و ناامنی از احساساتی هستند که همراه با حسودی خود را نشان می‌دهند. اجازه بدهید که درباره حسودی بچه‌ها بیشتر برایتان بگوییم. چه باید کرد که چنین رفتاری از آنها دور شود؟
اشتباهات والدین که موجب حسودی بچه ها می‌شوند
اگر به یکی از بچه‌هایتان بیشتر از بقیه توجه کنید، احتمال بروز حس حسادت در دیگران زیاد می‌شود. بچه‌ها هم مانند آدم‌بزرگ‌ها دوست دارند که دیده و شنیده شوند. آنها توجه می‌خواهند و اگر توجه کافی از والدین نگیرند یا در مدرسه و میان اقوام نسبت به دیگری بیشتر در حاشیه باشند، حسودی در وجودشان شعله‌ور می‌شود. اما کدام رفتارهای اشتباه والدین به حسودشدن کودک دامن می‌زند؟
رسیدگی بیش از حد به کودک
وقتی بیش از حد به یک کودک رسیدگی می‌کنید و به‌اصطلاح، او را تروخشک می‌کنید؛ کودک بدعادت می‌شود. یعنی اگر شرایطی پیش آید که دیگر این میزان از توجه به او مبذول نشود، حس می‌کند که کنار گذاشته شده و احساس ناامنی به سراغش می‌آید. چنین کودکی با حضور کودکی دیگر به‌ویژه اگر برادر یا خواهر کوچکش باشد، به دنیای حسادت پا می‌گذارد.
مقایسه‌کردن با دیگران
یکی دیگر از خطاهای والدین که موجب می‌شود، شعله‌های حسادت در کودک پا بگیرد و شعله‌ور شود، مقایسه‌کردن است. هیچ‌کس دوست ندارد که با دیگری مقایسه شود. چنین چیزی ناراحتی به بار می‌آورد و به عقده بدل می‌شود. آدم‌ها با هم فرق دارند. هم از نظر ژنتیکی و صفت‌های ذاتی و هم از نظر محیط و تربیت. پس مقایسه‌کردن از اساس کار درستی نیست.
تشویق به رقابت با دیگران
رقابت‌کردن هم در واقع نوعی مقایسه با دیگران است. این کار هم صحیح نیست. اما برخی از والدین همیشه دوست دارند که با ایجاد حس رقابت در فرزندان خود، کاری کنند که آنها را وادار به تلاش کنند. چنین تلاشی مملو از استرس و اضطراب برای کودک خواهد بود و موجب می‌شود که حسادت‌کردن رخ بدهید. تشویق به رقابت با دیگران یکی از دلایلی است که حسودی بچه ها را به دنبال دارد. بهتر است که به کودکتان یاد بدهید، فقط با خودش رقابت کند و بس.
تفاوت قائل‌شدن میان فرزندان
میان فرزندان خود تفاوت قائل نشوید. گاهی حتی خودتان هم نمی‌دانید که در حال تفاوت‌گذاشتن هستید. مثلا نظرپرسیدن از فرزند بزرگتر و مشورت با او و بی‌اعتنایی به اینکه فرزندان دیگر هم دوست دارند که مورد توجه واقع شوند یا توجه زیاد به فرزند کوچک‌تر و اهمیت‌دادن به شیرین‌کاری‌هایش از جمله مصادیق تفاوت قائل‌شدن هستند و باعث می‌شوند که بچه‌ها در تله حسودی نسبت به هم بیافتند. حس حسودی بچه ها در چنین شرایطی کاملا طبیعی است. دوست داشتید که خودتان به چنین شرایطی گرفتار شوید؟ نه! همه طالب توجه و شنیده‌شدن هستند و باید توجه و احترامی مساوی میان فرزندانتان تقسیم کنید.
نشانه‌های حسودی بچه ها چیست؟
حسودی احساس ناخوشایندی است و نمود مریض‌گونه‌ای در زندگی و رفتارها پیدا می‌کند. از جمله نشانه‌های حسودی در بچه‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- عصبانیت؛
- اضطراب؛
- حساسیت بیش از حد؛
- ناراحتی از شنیدن تعریف و تمجید درباره دیگران؛
- قلدری‌کردن برای دیگران و میل به آزارشان؛
- بی‌ارزش‌کردن تلاش و موفقیت‌های دیگران.
چطور می‌توان حسودی بچه ها را کنترل کرد؟
قبل از اینکه به شما بگوییم، چطور حسودی بچه ها را کنترل کنید، لازم است که یادآوری کنیم، بچه‌ها از شما الگو می‌گیرند. این الگوبرداری به‌شکلی ناخودآگاه رخ می‌دهد. یعنی آنها به کارها و اعمالتان نگاه می‌کنند و به‌طور غیرمستقیم، رفتارهای شما در زندگی را تکرار می‌کنند.
پس اگر خودتان هم آدم حسودی هستید، نمی‌توانید انتظار داشته باشید که کودکانتان از چنین رفتار و احساسی دور بمانند. در واقع، برای مدیریت حس حسد در کودک، باید در درجه نخست، شما هم به اقوام، دوستان یا اعضای نزدیک خانواده‌تان حسودی نکنید. پیشنهادهای دیگری هم برایتان در این زمینه داریم:
به کودکتان عشق بورزید
همه آدم‌ها از محبت خوششان می‌آید. آدمی بنده محبت است. مطمئن باشید که عشق‌ورزی به هرکس باعث دلگرمی و افزایش اعتمادش می‌شود. اگر می‌خواهید که کودکتان حسود نباشد، به او مهر بدهید. کودکی که احساس دوست داشته‌شدن دارد، حسودی نمی‌کند.
او خودش را به‌اندازه کافی مهم می‌بیند و لایق؛ پس دیگر دلیلی برای عدم احساس امنیت‌کردن در وجودش شکل نمی‌گیرد. اگر می‌خواهید که کودک حسودی نکند، به او عشق زیاد بدهید. هرکس در پناه عشق و توجه رشد می‌کند و احساس آرامش را در وجود خود توسعه می‌دهد. برای اینکه کودکتان شاد و آرام باشد، او را دوست بدارید و محبتتان را ابراز کنید.
از کودکتان تعریف کنید
نقاط قوت کودک را به او متذکر شوید و از او تعریف کنید. یادتان باشد که اگر کودکی به داشته‌ها و قدرت خود اعتماد پیدا کند، کمتر به دام حسودی می‌افتد. چنین کودکی دلیلی برای حسدورزی نمی‌بیند و خود را حائز اهمیت و ارزشمند می‌بیند.
تعریف‌کردن از نقاط قوت کودکان امری است که باید حتما در نظر بگیرید. عزت‌نفس و اعتماد به نفس بچه‌ها با تمجید از ویژگی‌های خوبشان بیشتر و بیشتر می‌شود.
در آخر
حسودی بچه ها ریشه‌هایی دارد که باید کشف شوند. والدین با نگاهی به رفتار خود می‌توانند متوجه شوند که گاهی چقدر اشتباه کرده‌اند و آتش حسادت را در فرزند خود شعله‌ور نموده‌اند. تربیت و مراقبت از کودک بسیار مهم است. شاید به نظر نرسد اما بسیاری از مشکلات انسان‌ها در بزرگسالی، ریشه در کودکی‌شان دارد.
اگر کودکی در خانه دارید، همیشه به فکر این باشید که روان وروحش را سالم نگه دارید. تربیت فرزند به‌گونه‌ای که ریشه‌های حسادت در وجودش پا نگیرد، به‌شدت مهم است. حسادت علاوه بر اثرات به‌شدت منفی که روی روح‌وروان می‌گذارد، انگیزه‌های رشد و پیشرفت را هم می‌گیرد و دالان تاریکی ایجاد می‌کند که نتیجه‌اش سوختن و ناتوانی در دوست‌داشتنِ دیگران است.
شما با حسودی بچه ها روبه‌رو شده‌اید؟ تجربه‌ای در این زمینه دارید؟ برای کنترل اوضاع چه کرده‌اید؟
برگرفته از: https://www.momjunction.com/
دیدگاه‌ها (0)